Monday, January 25, 2016

Trump makin melampau

Trump
25 JANUARI 2016 IOWA - AMERIKA SYARIKAT. Calon presiden daripada Parti Republikan, Donald Trump kembali mengeluarkan kenyataan kontroversi.
Kali ini, pendahulu senarai calon presiden Amerika Syarikat (AS) itu berkata sokongan terhadapnya tidak akan terjejas meskipun beliau menembak seseorang di tengah jalan.
"Saya boleh berdiri di tengah-tengah Fifth Avenue dan menembak seseorang, dan saya tidak akan kehilangan sebarang undi," katanya.
Trump membuat kenyataan melampau itu ketika berkempen di Sioux Center, Iowa, kelmarin.
Ini bukanlah kali pertama Trump, 69, mengeluarkan kenyataan gila kerana sebelum ini beliau kerap menggunakan retorik anti-Islam ketika berkempen.
Beliau juga menggunakan sentimen berbaur perkauman dengan melabel migran Mexico sebagai perogol dan pengedar dadah.
Sementara itu, pesaingnya Senator Ted Cruz hanya menggelang kepala ketika diminta mengulas kenyataan Trump.
"Saya akan biar Trump bercakap untuk dirinya sendiri.
"Apa yang saya mahu katakan, saya tiada niat menembak sesiapa sepanjang kempen ini," katanya. - Reuters

Derita akibat hilang kerakyatan


gambar bertarikh 19 Mac 2013 merakamkan pelarian Syria di Kem
Gambar bertarikh 19 Mac 2013 merakamkan pelarian Syria di Kem Atme, di sepanjang sempadan Turki dengan wilayah Syria, Idlib. AFP
Ketegangan diplomatik antara Haiti dan Republik Dominica me­rupakan contoh terbaik yang me­nunjukkan bagaimana seseorang itu boleh menderita dalam sekelip mata akibat kehilangan status ke­rakyatan dan keistimewaan sebagai warganegara.
Secara ringkasnya, Republik Dominica memperoleh kemerdekaan daripada Haiti pada 1844 sekali gus menjadikan ramai penduduk yang berketurunan Haiti sebagai tidak mempunyai kerakyatan.
Sehinggalah pada 2013, Mahkamah Perlembagaan Republik Dominica mendapati kira-kira 200,000 hingga 250,000 penduduk berketurunan Haiti yang lahir seawal 1929 menjadi penduduk tanpa kerakyatan atau negara, namun golongan tersebut diberi peluang untuk mendaftar sebagai rakyat.
Namun malangnya, penduduk Haiti yang lahir di negara itu tidak pernah diberikan sijil kelahiran.
Kini selepas enam bulan program naturalisasi itu berakhir, hanya segelintir orang sahaja memperoleh permit penduduk dan beribu-ribu penduduk berketurunan Haiti terpaksa pulang ke negara asal mereka semula, tetapi kerajaan Haiti sendiri tidak boleh menerima golongan terbuang ini kerana tiada sebarang dokumen yang mengesahkan mereka adalah penduduk asal negara itu.
Akibatnya, kira-kira 3,000 penduduk Haiti terpaksa tinggal di dalam kem yang hanya mempunyai khemah buatan sendiri di kawasan sempadan Republik Dominica dan Haiti, dengan hanya berbekalkan bekalan makanan yang sedikit, tidak mendapat akses air bersih dan penjagaan kesihatan.
Di Malaysia sendiri, berpuluh-puluh ribu kanak-kanak di Sabah dikategorikan sebagai tiada ke­rakyatan kerana mereka merupakan anak kepada rakyat Indonesia dan Filipina yang berhijrah ke ne­geri itu untuk bekerja sama ada secara sah atau haram.
Tanpa kerakyatan, kanak-kanak terbabit tidak mempunyai hak untuk mendapat pendidikan atau akses kesihatan, menyebabkan mereka menjadi buruh kanak-kanak dan lebih teruk lagi, terlibat dengan aktiviti jenayah.
Ibu bapa kanak-kanak ini tidak mahu mendaftarkan anak mereka kerana bimbang dihantar pulang ke negara asal atau tidak berkahwin secara sah disebabkan faktor kewangan.
Sementara itu di Thailand, lebih 540,000 orang tidak mempunyai taraf kerakyatan melibatkan kumpulan etnik Yao, Hmong, dan Karen yang tinggal di kawasan pergunungan di utara sempadan Myanmar dan Laos.
Keengganan kerajaan Thailand memberi kad pengenalan kepada mereka atau menyediakan perkhidmatan asas menyebabkan ekonomi mereka terjejas selain terdedah kepada ancaman sindiket penyeludupan manusia.
Di benua Eropah, kira-kira 80,000 etnik Roma yang berasal India yang tidak mempunyai kerak­yatan menghuni di kawasan tengah dan timur benua tersebut.
Perpecahan bekas negara Czech-Slovakia dan bekas negara Yugoslavia menyebabkan kesulitan kepada mereka apabila negara baharu yang terbentuk tidak mengiktiraf mereka sebagai penduduk.
Malah terdapat ramai etnik Roma di Kosovo dan Bosnia hilang kerakyatan akibat menjadi pelarian ekoran konflik perang.
Keluarga etnik Roma kebiasaannya tidak mendaftar kelahiran baharu dan memiliki dokumen rasmi terhadap harta mereka dan lebih gemar mewariskan rumah mereka kepada ahli keluarga yang lain.
Situasi tersebut menyebabkan sukar untuk mengenalpasti tempat asal mereka selain mengakibatkan mereka mudah terdedah kepada bahaya termasuk dikenakan tindakan undang-undang.
- See more at: http://www.utusan.com.my/berita/luar-negara/derita-akibat-hilang-kerakyatan-1.183139#sthash.444tg1oQ.dpuf

Hidup tanpa kerakyatan


MOHD HASRIQ AMIRUDDIN DAN KASTHURI JEEVENDRAN  |  25 Januari 2016 12:26 AM




ALBERT Einstein bukanlah nama asing kerana sumbangannya yang besar dalam dunia sains. Namun, pasti ramai yang tidak tahu sejarah hidup beliau yang pernah menjadi orang tanpa kerakyatan selama lima tahun bermula dari 1896 sehingga 1901.
Sejarah Einstein sebagai pelarian bukanlah satu rahsia selepas saintis kelahiran Jerman itu mengelak daripada menyertai tentera dengan mengisytiharkan dirinya bukan lagi rakyat di bawah pemerintahan Kerajaan Wurttemberg.
Namun disebabkan kepintarannya, beliau diberi kerakyatan oleh beberapa negara iaitu Switzerland, Austria, Jerman, dan Amerika Syarikat (AS).
Kisah Einstein yang pernah hidup tanpa sebarang kerakyatan merupakan contoh yang diambil pada abad ke-19 yang ketika itu isu orang tanpa kerakyatan bukanlah satu masalah yang besar.
Namun pada abad ke-21 ini, orang tanpa kerakyatan boleh ditemui di mana-mana bahagian di dunia sama ada di rantau Asia, Afrika, Asia Barat, Eropah, dan Amerika dengan melibatkan sekelompok masyarakat, bayi yang baru lahir, kanak-kanak, pasangan suami isteri, dan golongan tua yang tidak mempunyai kewarganegaraan.
Kira-kira 10 juta penduduk di dunia kini tergolong sebagai orang tanpa kerakyatan.
Secara jelasnya, masalah besar akan timbul sekiranya tidak memiliki kerakyatan kerana segala hak akan dinafikan terutamanya dalam soal pendidikan, kesihatan dan peluang pekerjaan apatah lagi jika tidak memiliki kepintaran atau nama sehebat Einstein.
Etnik Rohingya merupakan contoh terbaik yang menunjukkan betapa serius isu orang tanpa kerakyatan walaupun masyarakat beragama Islam itu telah menetap di wilayah barat Myanmar sejak puluhan tahun lalu.
Kemelut yang dialami oleh etnik Rohingya sudah cukup menunjukkan punca sebenar bagaimana isu orang tanpa kerakyatan boleh wujud akibat kemelut politik, sistem perundangan dan krisis sempadan.
Satu populasi penduduk juga boleh menjadi orang tanpa ke­rakyatan hanya dalam satu malam sahaja seperti yang berlaku ketika pemecahan Kesatuan Soviet apabila lebih 600,000 orang terpaksa hidup tanpa sebarang kerakyatan.
Selain itu, kira-kira 300,000 etnik minoriti Biharis dinafikan hak untuk memiliki kerakyatan oleh kerajaan Bangladesh apabila negara itu memperoleh kemerdekaan pada 1971.
Begitu juga dengan kira-kira 1.7 juta penduduk Palestin yang kehilangan negara gara-gara penjajahan rejim Israel sejak 1948 sehingga menyaksikan penduduk di Tebing Barat dan Genting Gaza menderita di tanah air sendiri.
Berdasarkan data yang dikeluarkan oleh Suruhanjaya Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Bagi Pelarian (UNHCR), satu pertiga daripada 10 juta penduduk tanpa kerakyatan merupakan golongan kanak-kanak yang paling terdedah kepada kesan buruk kemelut itu.
Tanpa sijil kelahiran, kelayakan pendidikan mereka akan dinafikan sekali gus mengundang masa depan yang kelam.
Sejak konflik perang saudara di Syria tercetus pada 2011, dianggarkan 50,000 bayi dilahirkan oleh ibu bapa mereka yang menjadi pelarian di Jordan, Iraq, Lebanon, Turki, dan Mesir.
Secara teknikal, mereka merupakan rakyat Syria, tetapi tanpa pendaftaran sijil kelahiran, kanak-kanak itu bakal berdepan masalah yang lebih serius apabila sudah dewasa.
Selain masalah pendidikan, orang tanpa kerakyatan berisiko dikenakan tindakan undang-undang kerana tidak memiliki sebarang dokumen pengenalan identiti sehingga menyebabkan mereka sentiasa diselubungi rasa takut ditahan, diusir atau dalam dilema untuk meneruskan kehidupan.
Golongan tanpa kerakyatan itu terpaksa menempuh kehidupan seharian dengan perasaan malu dan kecewa kerana tidak memiliki hak yang sama seperti manusia lain.
Mereka juga sentiasa berasa seperti dikepung sehingga takut untuk keluar kerana khuatir ditahan akibat tidak memiliki sebarang dokumen. Situasi itu menyebabkan mereka lebih suka menyendiri, tidak bercampur masyarakat, sekali gus mengundang persepsi buruk daripada orang lain.
Perasaan itu mungkin tidak akan wujud lagi dalam tempoh lapan tahun akan datang apabila UNHCR secara serius menangani isu golongan tanpa kerakyatan menjelang 2024 dengan melancarkan kempen khas melalui bajet sebanyak AS$68 juta (RM290 juta).
Memetik kata-kata Pesuruhjaya Tinggi UNHCR, Antonio Gutteres; “Mengakhiri ketidakadilan sosial yang berlanjutan sejak berdekad lalu bukan mudah, tetapi merupakan perkara yang betul perlu dilakukan.
“Hampir semua golongan tanpa kerakyatan mempunyai hubungan yang kuat antara setiap negara dan melalui semangat politik yang tinggi serta usahasama yang baik, hubungan antara golongan ini dan negara yang didiami akan diiktiraf.
“Berjuta-juta orang akhirnya boleh memiliki sebuah negara dan kerakyatan sekali gus menikmati kehidupan sebagai seorang manusia yang memiliki hak sama rata.”
- See more at: http://www.utusan.com.my/berita/luar-negara/hidup-tanpa-kerakyatan-1.183124#sthash.aq8WQfV4.dpuf

Graduan mohon 
jadi tukang sapu


Sanggup terima gaji rendah

  12  3 Google +0
NEW DELHI 24 Jan. - Lebih 19,000 calon kebanyakannya penuntut lepasan universiti atau kolej sanggup memohon pekerjaan sebagai tukang sapu sampah di daerah Amrohar, negeri Uttar Pradesh, walaupun tugas berkenaan menawarkan gaji yang rendah.
Kadar pengangguran yang tinggi di India, menyebabkan ribuan graduan memilih untuk pekerja sebagai tukang sapu. AGENSI
Portal indian.express.com melaporkan, bukan sahaja tidak memilih kerjaya, ribuan graduan itu juga perlu berebut untuk mendapatkan pekerjaan tersebut memandangkan hanya terdapat 114 kekosongan sebagai tukang sapu.
Menurut laporan portal terbabit, permohonan sebagai tukang sapu itu turut dihantar graduan jurusan sains, seni, dan kejuruteraan walaupun tugas menyapu sampah hanya menjanjikan bayaran sekitar 17,000 rupee (RM1,075) sebulan
Namun disebabkan kadar pengangguran yang tinggi, pelajar lepasan universiti tidak mempunyai pilihan mendapat pekerjaan yang lebih baik dan sanggup menjadi tukang sapu.
Pegawai Majlis Perbandaran Amhroha, Faiz Alam berkata, pihaknya telah menyemak kira-kira 6,000 permohonan yang kebanyakannya daripada pelajar lepasan universiti.
“Situasi ini menunjukkan tahap pengangguran yang tinggi di India sehingga mereka sanggup menjadi tukang sapu sampah,” katanya.
Sementara itu, pegawai kanan majlis perbandaran tersebut, Prem Prakash berkata, tugas berkenaan tidak memerlukan sebarang kelayakan pendidikan kerana pekerja perlu menyapu sampah di jalanan dan menyelenggara sistem pembetungan.
“Masih ramai pemohon yang layak menunggu panggilan untuk sesi temu duga,” katanya.
- See more at: http://www.utusan.com.my/berita/luar-negara/graduan-mohon-8232-jadi-tukang-sapu-1.183107#sthash.34f1QyTA.dpuf